با سلام و احترام به دانشجویان گرامی و اساتید عزیز

عزیزان جلسه مدیر گروه های محترم با ریاست محترم هیات موسس جناب اقای دکتر حسینی بمناسبت روز معلم در سالن اجتماعات مرکز به نیابت از تمامی اساتید گرامی و فرهیخته

برگزار شد و تقدیر و تشکر بعمل آمد ، لذا در این جلسه در خصوص برنامه ریزی و تصمیم گیری نمایشگاه داخلی واحد ۴۸ در خردادماه و امتحانات کتبی و عملی و هماهنگی با اساتید

برنامه ریزی و تصمیم گرفته شد .

اساتید عزیز روزتان مبارک

معاونت فرهنگی واحد ۴۸ تهران

photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34photo 2023 05 08 01 34 34

با سلام و احترام به دانشجویان گرامی و اساتید عزیز و همکاران دلسوز

 1

عزیزان پیشاپیش فرا رسيدن سال نو و بهار را خدمت شما بزرگواران تبريك عرض مينمايم و اميدوارم سال آينده (۱۴۰۲)سالي پر از خير و بركت و اميدواري و سلامتی و موفقیت باشد .

 33

رئیس هیات موسس دانشگاه واحد ۴۸ تهران
دکتر سید حسین آقا سید مرتضی حسینی

 

یاعلی

صنعت غذا یکی از مهمترین موضوعات روز جهان است که البته به دلیل حساسیت این موضوع، می‌توان آن را ابرمسئله‌‌ای استراتژیک برای امنیت و توسعه‌یافتگی کشورها دانست. به بیان دیگر، در دنیای امروز کشوری که نتواند غذای جامعۀ بومی را تأمین کند، به هر عنوان نمی‌تواند در سطوح بالای امنیت (در همۀ شئون آن) بایستد. این مهم به خوبی در جنگ اخیر روسیه و اکراین اثبات شد که توان تولیدی یک کشور در صنعت غذا تا چه میزان می‌تواند در مناسبات بین‌المللی مهم و ارزنده باشد.

 ghormeh sabzi2

در این باب، گرچه ایران در منطقه‌ای نیمه‌خشک و کم‌آب قرار دارد و اغلب جغرافیای آن با مسئلۀ کم‌آبی مواجه است اما خاک حاصلخیز و همجواری با آب‌های آزاد جهان و همچنین زاویۀ تابش خورشید، ایران را به کشوری چهارفصل و هفت اقلیم تبدیل کرده که پتانسیل بسیار بالا و منحصربفردی در تولید محصولات کشاورزی-زراعی، باغی و حتی گوشت و لبنیات دارد و می‌تواند در یک برنامه‌ریزی دقیق و منسجم و صدالبته هدفمند، نه‌تنها نیازهای بازار بومی را در اغلب محصولات پوشش دهد و بازار همسایه را تسخیر کند، بلکه نیم‌نگاهی نیز به صادرات بین‌المللی داشته باشد. در کنار این موارد، پهنۀ ایران، قابلیت بسیار بالایی برای کشت محصولات زراعی و باغی در محیط گلخانه‌ای دارد و این یعنی در تمام فصل می‌تواند با کیفیت برتر، هر محصولی را تولید و به بازارهای داخلی و خارجی عرضه کند و از این راه نه‌تنها از خروج ارز جلوگیری شود بلکه ارزآوری با بالاترین ارزش‌افزوده محقق و از سوی دیگر امنیت کشور به بالاترین سطح ممکن برسد.
مسئلۀ مهم اما اینست که رسیدن به این هدف نیازمند انسجام بدنۀ این صنعت و همۀ بازیگران اصلی، از دولت تا تولیدکننده و بازرگان است. اتخاذ سیاست‌های کارشناسی‌شده با حضور فعالان واقعی بخش خصوصی و بر مبنای مزیت‌ها و ظرفیت‌ها و صدالبته نیازهای موجود در بازار داخل و خارج، بکارگیری توان علمی و دانشگاهی کشور برای ایده‌پردازی و ایده‌پروری به منظور تولید محصولاتی با استاندارد بین‌المللی، توسعۀ صنعت تبدیلی و تکمیلی در نزدیکترین محل به باغ و مزرعه و دامداری، ورود فناوری روز دنیا و بکارگیری ماشین‌آلات فناورانه به منظور کاهش قیمت‌ تمام‌شده و افزایش بهره‌وری از زمین همزمان با واردات دانش‌فنی، توسعۀ دیپلماسی غذایی با فعال کردن ظرفیت‌های پیدا و پنهان سفارتخانه‌ها در گام اول با تأکید بر کشورهای همسایه و کشورهای همگرا در مناسبات سیاسی و در گام بعغد بازارهای بین‌المللی به خصوص در منطقه اوراسیا و قفقاز، ثبات قیمت ارز و ارائه تسهیلات و مشوق‌های تولیدی برای تولید محصولات صادرات‌محور، ایجاد زمینه برای انعقاد تفاهم‌نامه‌های مشترک با کشورهای هدف به منظور دور زدن تحریم‌ها، ایجاد زمینه‌های جذب سرمایه‌گذار خارجی به منظور تثبیت بازارها، از اقدامات مهم و اصلی برای توسعۀ صنعت غذایی به عنوان یک رکن مهم در اقتدار امنیتی، اقتصادی و سیاسی کشور است.

غذا یکی از مهمترین صنایع موجود در جهان است؛ حتی اگر تمام رسانه‌ها و مسئولان روی صنایع دیگر، از خودروسازی تا نفت و پتروشیمی، از اتمی تا فضایی، از نساجی تا چوب و فولاد و بازارهای مالی تمرکز کنند.

phoca thumb l 09

غذا یکی از مهمترین صنایع موجود در جهان است؛ حتی اگر تمام رسانه‌ها و مسئولان روی صنایع دیگر، از خودروسازی تا نفت و پتروشیمی، از اتمی تا فضایی، از نساجی تا چوب و فولاد و بازارهای مالی تمرکز کنند. صنعت غذایی نه یک صنعت مرتبط با حوزۀ اقتصاد یک کشور، بلکه یک بخش مهم از بهداشت، درمان، سلامت اجتماعی در هر دو بُعد جسمی و روحی، امنیت و حتی رضایتمندی اجتماعی است.

با این نگاه باید گفت، اهمیت صنعت غذایی و صنایع همگرا با آن از جمله کشاورزی، باغداری و دامپروری به خصوص چند سال اخیر که تنش‌های بین‌المللی به حداکثر رسیده و حتی در برخی از موارد منجر به جنگ‌های نظامی مستقیم و یا نیابتی شده، بیش از گذشته شده است. با نگاه به تأثیرات منفی جنگ روسیه و اوکراین و نقش آن در امنیت غذایی اروپا و دیگر کشورها، می‌توان به خوبی به این مهم پی برد.

طبق آمار بانک جهانی، در سال جاری قیمت انواع مواد غذایی با رشدی بی‌سابقه در بسیاری از اقلام، حتی تا نزدیک به 50درصد نیز افزایش داشت. وجود محصولاتی مانند گندم با رشد بیش از 35 درصدی، گوشت با نزدیک به 50 درصد افزایش قیمت و چای با حدود 25 درصد، تورم در این لیست و متوسط افزایش قیمت 18 درصدی مواد غذایی سال جاری (رشد 49 درصدی در دو سال اخیر)، نشان می‌دهد بازار جهانی تا چه اندازه متقاضی محصولات نوین، با کیفیت برتر و با قیمت منطقی‌تر است؛ فرصت که می‌تواند اقتصاد کشورهایی نظیر ایران را که در بخش کشاورزی و دامداری (لااقل) پیشینۀ تمدنی و ظرفیت بالای دارند را متحول کند.

در این بین البته نباید سراسیمه وارد بازار شد خاصه اینکه هر کشور ظرفیت‌ها و مزیت‌های کشاوزی منحصربفردی دارد و اگر بدون توجه به منابع آبی و پتانسیل اقلیمی و بدون استراتژی مشخص، وارد گردونۀ رقابت شود، نه‌تنها به موفقیت چشمگیری نخواهد رسید، بلکه منابع خود را نیز از دست خواهد داد؛ این مهم برای کشوری مانند ایران که در شرایط عادی نیز سرزمینی گرم و خشک محسوب می‌شود و با معضل کم‌آبی مواجه است، از اهمیت بسیار بالاتری برخوردار است.

با این حال ایران که در محصولات باغی، در زمرۀ متنوع‌ترین اقلیم‌های جهان قرار دارد و انواع مرکبات با انواع سلایق در این کشور قابل تولید است و از سوی دیگر در بسیاری از محصولات کشاورزی به خصوص در کشت دیم نیز ایران ظرفیت بالایی دارد. بهبود صنعت بسته‌بندی، توزیع منطقی محصولات با توجه به بازار هدف، کیفیت برتر و تولید انبوه متناسب با شرایط جهانی، از دیگر مواردی است که باید به آنها توجه کرد؛ در کنار همۀ این موارد، گسترش دیپلماسی اقتصاد را نیز نباید از قلم انداخت.

سید حسین آقا سید مرتضی

رییس هیات موسس دانشگاه علمی کاربردی

مواجه به هر پدیده و رخدادی در دنیای اقتصاد و تجارت، در وهلۀ اول نیازمند درک دقیق و همه‌جانبۀ آن است. به بیان دیگر، مادامی که یک پدیده و تبعات و نتایج آن به صورت دقیق و علمی تعریف نشود، عملاً مواجه با آن علمی و منطقی نخواهد بود. به همین دلیل فهم درست صورت مسئلۀ قاچاق کالا و ارز، نیمی از راه‌حل برخورد با آن است.

phoca thumb l 09

یادداشت ....

یک کشور برای رسیدن به نقطۀ مطلوب از نظر اقتصادی، نیاز به یک برنامه جامع و دقیق دارد که در آن از یک سویی نیازها و مشکلات به صورت شفاف و بدون اغماض ذکر شده باشند و از سوی دیگر، داشته‌ها و ظرفیت‌های کشور بدون خودبزرگ‌بینی و یا خودکم‌بینی شناسایی و احصاء شده باشند و در نهایت ارتباط هدفمند و منطقی بین این دو را در بر بگیرد.

 

0001

 

تمرکز روی داشته‌ها را باید اولین گام برای رسیدن به توسعه اقتصادی دانست بطوریکه می‌‌توان ادعا کرد هیچ کشوری بدون شناخت و آگاهی از داشته‌های بومی و سرزمینی و بدون آمایش سرزمین و اولویت‌‎بندی نیازها و چالش‌های خود، هرگز نتوانسته به توسعه برسد. به عبارت بهتر، یک کشور برای رسیدن به نقطۀ مطلوب از نظر اقتصادی، نیاز به یک برنامه جامع و دقیق دارد که در آن از یک سویی نیازها و مشکلات به صورت شفاف و بدون اغماض ذکر شده باشند و از سوی دیگر، داشته‌ها و ظرفیت‌های کشور بدون خودبزرگ‌بینی و یا خودکم‌بینی شناسایی و احصاء شده باشند و در نهایت ارتباط هدفمند و منطقی بین این دو را در بر بگیرد.
در چنین برنامه‌ای می‌توان به وضوح به نقش نیروی انسانی به عنوان مهمترین عامل رشد و توسعه پی برد و دانست که بدون حضور فعال و مؤثر نخبگان و متخصصان بومی، عملاً وجود هیچ مزیت و اندوخته‌ای نمی‌تواند ضامن توسعه باشد بلکه حتی ممکن است دلیل بدرفتاری اقتصادی و یا حتی توهم سرمایه‌داری شود. در واقع، اغلب کشورهای جهان سوم، جوامعی هستند که برخورداری از یک مزیت بومی را ثروت لایتناهی دانسته و با اقدام به خام‌فروشی و بدون توجه به ارزش‌افزوده، به درآمدهای بالا اما مقطعی رسیده‌اند که همین درآمدها سبب توهم سرمایه‌داری شده است؛ بدون آنکه مسئولان آن کشورها بدانند به ازای دریافت مبالغی ناچیز و رسیدن به اهداف کوتاه‌مدت اقتصادی، چوب حراج را به دارایی یک ملت زده‌اند.


در این بین، کشورهای توسعه‌یافته با تزریق تفکر و ایده نخبگان و دانشگاهیان و نگاه ارزش‌محور به مزیت‌های بومی، از کمترین داشته‌ای، بیشترین سود را می‌برند و تقریباً هیچ یک از منابع و معادن خود و ظرفیت‌های طبیعی خود را قبل از ارزش‌افزوده به بازار عرضه نمی‌کنند.


در این کشورها، نیروی انسانی حلقه واسط بین داشته‌های سرزمینی و مشکلات و چالش‌های توسعه‌ای است؛ به همین دلیل از همان ابتدا ریل‌گذاری به شکلی است که ظرفیت‌های بومی برای رفع مشکلات و تسریع روند توسعه‌ای، در اختیار نیروی انسانی نخبه و کارآزموده قرار بگیرد؛ نیروی انسانی که پیشتر برای این نقش‌آفرینی در دانشگاه و صنعت تربیت شده و آموزش‌ها و مهارت‌های لازم را فراگرفته است؛ این یعنی، نظام آموزشی کشورهای توسعه‌یافته دقیقاً می‌داند چرا و چگونه باید نیروی انسانی نخبه را تربیت کند که در نهایت این نیروی تربیت‌شده با قرارگیری در چرخه خدمت‌رسانی به جامعه و حس مسئولیت‌پذیری اجتماعی، بتواند رکن مقاوم توسعه باشد.

لینک خبر

 

دکتر سید حسین آقا سید مرتضی

رئیس هیات موسس دانشگاه علمی کاربردی

گیاهان دارویی یکی از ظرفیت‌های منحصربفرد اقتصادی کشورهاست که با توجه به افزایش گرایش و میل به مصرف آنها، حالا این حوزه پتانسیل بالقوه‌ای برای رشد اقتصادی کشورها نیز محسوب می‌شود.
IMG 36991

IMG 3699

 

به گزارش بورس فوری،گیاهان دارویی یکی از ظرفیت‌های منحصربفرد اقتصادی کشورهاست که با توجه به افزایش گرایش و میل به مصرف آنها، حالا این حوزه پتانسیل بالقوه‌ای برای رشد اقتصادی کشورها نیز محسوب می‌شود تا جاییکه در این حوزه به تدریج شرکت‌های بزرگ در حال ایجاد و تأسیس هستند که این خود نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری بالای کشورهای باظرفیت و بااستعداد در این حوزه است.

نکته مهم دیگر اینکه گرچه حوزه گیاهان دارویی با توجه به عوارض جانبی داروهای صنعتی و شیمیایی در حال توسعه است اما با توجه به انواع مصرف این گیاهان و تنوع آنها خاصه به عنوان دمنوش و یا حتی جایگزینی برای نوشیدنی‌های دیگر، می‌توان امید زیادی به سودآوری در این حوزه داشت.

از سوی دیگر، افزایش سرانه مصرف فرآوری‌های این گیاهان به حدی بالاست که حالا یک بازار بزرگ و البته بکر در جهان ایجاد شده که ارزش‌افزوده بسیار منحصربفردی دارد و در صورت توسعه می‌تواند شاخص‌های اقتصادی کشورهای صاحب این صنعت را تحت تأثیر قرار دهد و یک جایگزین ویژه برای خام‌فروشی مواد معدنی و داشته‌های زمینی باشد.

در این بین، ایران، از سرزمین‌های غنی در حوزه کشت گیاهان دارویی متنوع قلمداد می‌شود و نه تنها در کشت بسیاری از گیاهان دارویی استعداد دارد؛ بلکه در انواع زیادی از آنها، انحصار تولید دارد؛ به این معنا که تعداد زیادی از داورهای گیاهی تنها در ایران قابل عمل آمدن هستند.

دستیابی به آنچه گفته شد، در وهلۀ اول نیازمند تربیت نیروی متخصص و مجرب است که در این حوزه نیز با توجه به تعدد دانش‌آموختگان دانشگاهی در رشته‌های مرتبط و حتی وجود متخصصانی که علم آن را به صورت تجربی آموخته‌اند، کشور از غنای خوبی برخوردار است.

در حوزه شناسایی و احصاء توانمندی و ظرفیت‌ها و همچنین ایجاد کارگاه‌های تولیدی ولو روستایی در کنار کشت، می‌توان به تدریج و البته در یک مسیر رو به رشد این حوزه را از حالت تجربی و سنتی به یک صنعت تبدیل کرد که البته اقداماتی نیز انجام شده اما با توجه به ظرفیت‌های منحصربفرد کشور، هنوز تا نقطۀ مطلوب راه بسیار است.

برندسازی و مارکتینگ، دو اقدام دیگر در این حوزه است که با توجه به نوپا بودن این صنعت، از اهمیت بسیار بالایی مخصوصاً در نامگذاری ترکیبات برخوردار است. از سوی دیگر، در بسته‌بندی نیز باید ایده‌های خلاقانه و نوآورانه را با استفاده از فناوری روز عملیاتی کرد. به این موارد دقت در عصاره‌گیری و استفاده از تجهیزات روز آزمایشگاهی و صنعتی را نیز باید اضافه کرد.

نکته آخر اینکه، صنعتگران و تولیدکنندگان می‌توانند برای تثبیت جایگاه خود در بازار، تولیدات ترکیبی با خاصیت‌های متنوع را نیز دستورکار خود قرار دهند.

پرواضح است که همه این موارد در وهله اول نیازمند حمایت دولت و فرهنگسازی  دارد که البته با توجه به نقش مهم این صنعت در اشتغالزایی و رونق اقتصادی خانوارها و حتی توسعه صادراتی، امید است دولت اقدامات مقتضی را در این حوزه انجام دهد.

 

لینک خبر

لینک خبر

 
تجربه نشان داده که در برابر فناوری نباید ایستاد بلکه باید با انطباق و انعطاف تلاش کرد از امکانات آن بهره برد و آسیب‌های آن را با آگاهی‌بخشی کاهش داد. غیر از این مورد، هرگونه برخورد قهری با فناوری در وهله اول محروم کردن کشور است و در گام بعد، شرکت در یک بازی از پیش باخته است.
 
 
31

به گزارش شهر بورس، سید حسین آقا سید مرتضی عضو رئیس هیئت موسس دانشگاه علمی کاربردی طی یادداشتی به بررسی آسیب‌های مقابله با اینترنت و شرکت در یک بازی از پیش باخته پرداخت که عیناً در زیر می‌خوانید:

اقتصاد جهان آینده نه، بلکه اقتصاد در همین امروز نیز وابسته به فضای مجازی و اینترنت است و به هیچ عنوان نمی‌شود تأثیرگذاری بالای اینترنت و فضای مجازی را در اقتصاد نادیده گرفت گرچه شاید هنوز متر و معیار مشخصی برای اندازه‌گیری این تأثیرگذاری وجود نداشته باشد.

به هر حال از زمان توسعه شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، بسیاری از کشورها تلاش کردند از این امکان جدید، بهترین فرصت‌ها را برای اشتغالزایی ایجاد کنند تا هم بار اشتغالزایی روی شانه دولت‌ها کاهش یابد و هم با ایجاد فضای رقابتی، کیفیت محصولات و خدمات افزایش یابد. از طرف دیگر، به دلیل ماهیت این نوع اشتغال، دولت با توسعه اینترنت و فضای مجازی توانست بخش‌های پنهان اقتصاد را فعال و به چرخه اقتصادی کشور وارد کند.

از طرف دیگر، این امکان جدی اساس تبلیغات را نیز تغییر یا بهتر بگوییم اصلاح کرد تا جایی که بسیاری از شیوه‌های نوین و ایده‌های نوآورانه اجرا شد و موفقیت بالایی نیز داشتند.

در کنار این موارد، امروزه حتی بزرگترین برندها و شرکت‌‌های بین‌المللی نیز در فضای مجازی فعال هستند؛ حتی شرکت‌هایی که بیلان مالی‌شان به اندازه سرانه بودجه یک کشور است؛ همه به خوبی می‌دانند هرگونه غفلت از این فضا، باختن قافیه به رقیب است.

به هر حال تجربه نشان داده که در برابر فناوری نباید ایستاد بلکه باید با انطباق و انعطاف تلاش کرد از امکانات آن بهره برد و آسیب‌های آن را با آگاهی‌بخشی کاهش داد. غیر از این مورد، هرگونه برخورد قهری با فناوری در وهله اول محروم کردن کشور است و در گام بعد، شرکت در یک بازی از پیش باخته است چراکه فناوری همواره در ذات خود راه‌های برون‌رفت را ذخیره دارد.

اینکه در این مدت تا چه اندازه محدود کردن اینترنت در اقتصاد و اشتغال کشور نقش داشته، هیچکس نمی‌داند اما واقعیت اینست که این قبیل سیاست‌ها نه‌تنها اشتغال را مختل می‌کند و همین موضوع سبب ایجاد موجی از عدم‌رضایتمندی اجتماعی می‌شود بلکه بسیاری از کسب‌وکارهای دیگر را و همچنین مدیریت خرید جامعه را نیز تحت‌تأثیر قرار خواهد داد.

با پیروزی انقلاب اسلامی یکی از مهم‌ترین پرسش‌هایی که در فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور طرح می‌شد مسئله نوع نظام سیاسی بود که باید جایگزین رژیم شاهنشاهی گذشته شود. در این میان محافل مختلف سیاسی و رسانه‌های این جریانات، گمانه زنی‌های مختلفی را مطرح کرده و از انواع مختلفی از نظام‌های سیاسی نام می‌بردند.